Pracujemy aby żyć, czy może żyjemy aby pracować? Sądzę, że to kwestia indywidualna. Jedni z nas pracują, bo nie wyobrażają sobie życia bez pracy i nie znoszą bezczynności. Inni pracują, żeby przeżyć, chociaż pracować generalnie nie lubią. Dla jeszcze innych praca jest pasją; zarabiają – często nieźle – niejako przy okazji, nie odczuwając ciężaru wykonywanych zadań. Tyle o motywach podejmowania pracy. Teraz troszeczkę o podstawie prawnej naszego zarobkowania. Generalnie, jeśli nie chcemy – czy może nie potrafimy – być dla siebie sterem, żeglarzem i okrętem i nie zatrudniamy się sami, mamy dwie możliwości. Mianowicie – umowy cywilnoprawne (umowa zlecenia i umowa o dzieło) lub umowy o pracę. Jak już z samej nazwy można wywnioskować, te pierwsze regulowane są przepisami Kodeksu Cywilnego, zaś te drugie – Kodeksu Pracy. Jakie są umowy o pracę?
Umowy cywilnoprawne
Umowy cywilnoprawne, a szczególnie umowa o dzieło, dają nam z reguły większą samodzielność i swobodę działania, ale nie gwarantują takiej stabilizacji zawodowej i poczucia bezpieczeństwa, jak umowy o pracę. W związku z tym większość z nas dąży do ideału, jakim jest umowa o pracę.
Jakie są umowy o pracę?
Żeby zawrzeć taką umowę – o ile będzie nam dane – musimy mieć przynajmniej ogólne pojęcie, jakie są umowy o pracę. Otóż obecnie istnieją zasadniczo trzy rodzaje takich umów: umowa na okres próbny, umowa na czas określony oraz umowa na czas nieokreślony.
Umowa na okres próbny
Pierwszą z nich – umowę na okres próbny – zawiera się dla sprawdzenia kwalifikacji pracownika i określenia przydatności zawodowej na danym stanowisku pracy. Czas trwania takiej umowy nie może przekraczać trzech miesięcy, Ten rodzaj umowy poprzedza zawarcie dłuższej umowy i stanowi pewnego rodzaju preludium dalszej kariery zawodowej. Ponowne zawarcie umowy na okres próbny z tym samym pracownikiem jest możliwe wyłącznie w dwóch przypadkach; po pierwsze – jeśli pracownik ma być zatrudniony w celu wykonywania pracy innego rodzaju i, po drugie – jeśli od rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniej, takiej samej umowy o pracę, minął okres co najmniej trzech lat.
Umowa na czas określony
Kolejnym rodzajem umowy o pracę jest umowa na czas określony. Otóż łączna liczba takich umów zawieranych z danym pracownikiem przez pracodawcę nie może być większa niż trzy. Natomiast okres zatrudnienia na takiej umowie – lub kolejno na 2-3 umowach – nie może przekraczać łącznie 33 miesięcy. W przeciwnym razie – kolejna umowa na czas określony lub przekroczenie magicznej liczby 33 miesięcy niesie za sobą skutki prawne umowy na czas nieokreślony, jakby jej tam pracodawca nie nazwał. Wyjątek od reguły stanowi sytuacja, kiedy z pracownikiem zawiera się umowę na czas określony w celu zastępstwa za innego pracownika, dłużej nieobecnego w pracy, a także – w celu wykonywania prac dorywczych czy sezonowych.
Umowa na czas nieokreślony
I wreszcie nasza Wyspa Szczęśliwa (!) – czyli umowa o pracę na czas nieokreślony. Pragną jej wszyscy, którym udało się w ogóle zatrudnić na umowę o pracę. Dopiero ona daje prawdziwą stabilizację zawodową i finansową. Ten typ umowy ustawodawca objął szczególną ochroną kodeksową. Pracodawcy niełatwo pozbyć się pracownika zatrudnionego w oparciu o taką umowę; musiałby ten nieszczęśnik zdrowo narozrabiać, żeby stracić pracę! Ponadto ten rodzaj umowy umożliwia nam uzyskanie kredytu bankowego, np. hipotecznego – na zakup wymarzonego lokum. Jednym słowem – gra warta świeczki. Teraz, kiedy już wiecie, jakie są umowy o pracę – starajcie się o tę najlepszą. Do ataku! I powodzenia!
Jak znaleźć pracę?
Jednak jeśli już wiemy, że najlepszą dla nas opcją jest podpisanie umowy na czas nieokreślony, to jednak musimy również wiedzieć, że nie jest to take proste. Pracodawcy raczej niechętnie od razu podpisują z pracownikiem tego rodzaju umowę. Standardem jest raczej umowa na czas próbny, a później na czas określony. Ale w zasadzie nawet umowa na okres próbny to już dobra pozycja wyjściowa. Najczęściej bowiem pracodawcy oferuje umowy zlecenie, albo wręcz staże. Obecnie i tak umowa zlecenie jest w pełni oskładkowana, stąd też pracujący na takiej umowie są w znacznie lepszej sytuacji niż byli jeszcze parę lat temu. Stąd jeśli zaczniemy poszukiwać pracę, to raczej nie nastawiajmy się od razu na umowę na czas nieokreślony. Takie rzeczy raczej się nie zdarzają. Ale też niekoniecznie warto godzić się na bezpłatny staż, czy umowę zlecenie na okres jednego miesiąca. Wydaje się, że najkorzystniejszym możliwym rozwiązaniem jest umowa na czas próbny. Taka umowa obowiązuje zazwyczaj przez 3 miesiące. To odpowiedni czas zarówno dla ciebie, jak i dla pracodawcy. Ty możesz zapoznać się ze specyfiką pracy, a pracodawca może sprawdzić czy nadjesz się na dane stanowisko pracy.
